II
Głos ucichł. Nagle można było usłyszeć krzyk służącej Rogers, która zemdlała. Lombard i Anthony wspólnie podźwignęli nieprzytomną i zanieśli ją do salonu.
Zebrani w salonie zastanawiali się do kogo należał głos. Okazało się, że w drugim pokoju, przy ścianie dzielącej go od salonu, znajdował się stół. Na nim stał gramofon, przestarzały model z tubą. Jej otwór przylegał do ściany. Lombard odsunął gramofon i pokazał trzy niewielkie dziury, które ktoś wywiercił w sposób nie rzucający się w oczy.
W tym czasie pani Rogers napiła się brandy i poczuła się lepiej. Wtedy sędzia oskarżył jej męża o włączenie gramofonu z nagraniem. Okazało się, że służący wypełniał tylko polecenia pana Owena, który kazał włączyć płytę. Nie wiedział, co jest na nie nagrane. Była zatytułowana ,, Łabędzi śpiew’’ .
III
Doktor Armstrong pomógł Rogersowi zaprowadzić żonę do łóżka. Zebrani w salonie zastanawiali się kim jest pan Owen. Służący Rogers był w wilii od tygodnia, został zaangażowany z żoną listownie za pośrednictwem agencji „Regina” z Plymouth. Otrzymali listownie polecenia, aby przygotować pokoje dla gości. Potem otrzymali polecenie, że pana Owen i panią Owen coś zatrzymało i nie mogą przyjechać. Były tam też wskazówki co do obiadu i puszczenia płyty.
Sędzia i zebrani w pokoju zaczęli czytać list z poleceniami dla służby, zwrócono uwagę na dziwne imiona nadawcy listu : Ulick Norman Owen. Każdy z zebranych po kolei relacjonował w jaki sposób został zaproszony na wyspę. Okazało się, że pan Davis to było przybrane nazwisko, w rzeczywistości był Williamem Henrym Blore’em. Sędzia zauważył, że inicjału U.N. Owen mogą oznaczać unknown