Pozytywizm jako epoka literacka odnosi się do XIX wieku. W tym okresie obserwuje się podział społeczestwa na klasy. Przede wszystki należało zająć się rozwiazaniem probemu nędzy w jakiem żyli mieszkańcy wsi. Reforma uwłaszczeniow chłopów z 1864 roku nie spełniła się swojej roli. Brak świadomości chłopów, wiedzy , a także brak opieki medycznej nad chłopami często doprowadzało do tragedii. Niewykształceni chłopi wykorzystywani przez szlachtę nie potrafili się przeciwstawić, często przez nieznajomość swoich praw krzywdzili nie tylko siebie, ale i najbliższych.
W okresie pozytywizmu jednym z najważniejszych haseł epoki stała się praca u podstaw, czyli ,, praca dla ludu '' . Praca u podstaw była swoistą misją dziejową, zadaniem klas posiadających i uprzywilejowanych, by zajęły się one losem najuboższych. Ważnym propagatorem tego hasła był Aleksander Świętochowski.
Hasło pracy u podstaw wiązało się z hasłem pracy organicznej. W tym okresie Polacy musieli borykać się z problemem zaborów oraz walką o niepodległości ojczyzny. Program pracy organicznej nie zakładał działań zbrojnych, mających na celu walkę o niepodległość, ale wzrost gospodarczy i kulturalny kraju. Praca organiczna nakreślała drogi rozwoju działalności publicznej ludności kraju pozostającego pod zaborami.