Naturalizm – Ludzie bezdomni
Naturalizm widać w opisach dzielnic Warszawy, miedzy innymi warszawiaków, którzy należeli do biedoty czy pracowników fabryki. Opisy Żeromskiego są pełne dokładnych opisów szczegółów życia ze szczególnym pokazywaniem najprostszych czynności, w tym fizjologicznych. Naturalizm polega tu na pokazywaniu całej prawdy o otaczającym świecie bez próby jej poprawiania czy koloryzowania. Autor nie dba o estetyczne wrażenia odbiorcy, dlatego nie omija nawet opisów fizjologicznych. Pokazuje człowieka jako część natury, zdeterminowanego biologicznymi popędami oraz instynktami.
Opis warszawskich dzieci :
Pośród wierzgając ej gromady pełzało jakieś małe, rachityczne , ze sromotnie krzywymi nogami i ze śladami ospy na gołych, mizernych gnatach. Cała ta banda sprawiała wrażenie śmieci z podwórza czy zeschłych liści, które wiatr miota z miejsca na miejsce”
Opis warszawskiego przedmieścia :
Domostwa te były obwieszone jaskrawymi szyldami i zbryzgane błotem. Brud nie puszczał wzroku przechodnia do wnętrza mieszkań i mógł wcale skutecznie zastępować żaluzje.Od frontu mieściły się tam głównie sklepiki. W jednym z nich sprzedawano nędzne kiełbasy, w drugim, bardziej może mizerniejszym, liche trumny.