Kordian i Konrad wobec niewoli ojczyzny. Porównaj dwa wielkie monologi romantyczne i wskaż podobieństwa oraz różnice w postawach bohaterów. Wykorzystaj konteksty literacko- kulturowe.

Kordian i Konrad wobec niewoli ojczyzny. Porównaj dwa wielkie monologi romantyczne i wskaż podobieństwa oraz różnice w postawach bohaterów. Wykorzystaj konteksty literacko- kulturowe.

               W historii narodu polskiego rok 1895 to tragiczna data, chwila, w której Polska traci swą suwerenność, a trzej zaborcy Prusy, Rosja i Austria podzielili ojczyznę na zabory. Kordian i Konrad staną przed trudnymi wyborami życiowymi. Żyją w trudnych dla Polaków czasach, zmuszonych do walki z zaborcami o niepodległość . Dramaty romantyczne : ,,Kordian ‘’Juliusza Słowackiego oraz ,, Dziady ‘’ Adama Mickiewicza starają się wskazać różne postawy Polaków. Jaką zachowają się bohaterowie literaccy ? Czy przyjmują postawę biernego obserwatora wydarzeń historycznych, czy pełni heroizmu staną do walki o niepodległość ojczyzny ?
W życie bohaterów Kordiana i Konrada wpisana jest samotność i indywidualizm. Nie są rozumiani przez otoczenie, dlatego są skazani na samotność. Są poetami, którzy wrażliwi i niespełnieni poszukują najważniejszej wartości w życiu – dochodzą do wniosku, że jest nią ojczyzna.
Główny bohater dramatu romantycznego Juliusza Słowackiego ,, Kordian ‘’ szukając swojej drogi życia trafia na szczyt Mont Blac, zamierza przemyśleć swoje postępowanie i podjąć decyzję, jakie wartości są dla niego najważniejsze. Z dala od ludzi w samotności zastanawia się nad swoim losem. Kordian w swoim monologu na szczycie Mont Blanc przeciwstawia się mickiewiczowskiej teorii ,, Polska Chrystusem Narodów ‘’. Zastępuje je inną ideą ,, Polska Winkelridem Narodów ‘’, nawiązuje do legendarnego bohatera Szwajcarów. Winkelrid wsławił się w walkach o niepodległość walcząc przeciwko Austrii, w bitwie pod Sempach w 1386 roku stracił życie kierując na siebie kopie wroga. Poświęcił swoje życie w walce o niepodległość Szwajcarii. Poeta w czasie monologu przedstawia koncepcję Polski, która podobnie jak sławny bohater skupi uwagę mocarstw, jednocześnie umożliwi innym narodom skuteczną walkę o niepodległość. Kordian przechodzi symboliczną metamorfozę i z niespełnionego poety zmienia się w odważnego patriotę walczącego o wolność ojczyzny i innych uciemiężonych narodów. Jego przemianie towarzyszy obawa, czy może stać się przywódcą. Wahając się stawia sobie pytanie, a ,, może lepiej rzucić się w lodowe szczeliny ? ‘’ . Przypomina sobie swoje losy, rozczarowania, kupione ,, gorzkie pocałowania kobiety ‘’ , ,, wiarę dziecinną ‘’ , która padła na ,, papieskich progach ‘’ : dochodzi do wniosku, że ,, skąpał się i ożył ‘’. Ostatecznie porównuje się do Winkelrieda, który samotnie poświęca się w imię wzniosłej idei służącej wolności oraz szczęściu narodów. Samotność bohatera oraz jego pełna determinacji postawa przypomina Konrada z ,,Dziadów cz. III ‘’.
W Wielkiej Improwizacji Konrad zamierza zmierzyć się z mocą Boga. Podobnie jak Kordian nie może pogodzić się z cierpieniem narodu polskiego, ale jego gniew skierowany jest przeciwko Bogu. Kordian w swoim monologu nie zamierza porównywać się do Stwórcy, czy prowadzić z nim dialogu. Konrad jest od niego odważniejszy, kieruje swój gniew przeciw Bogu. Konrad jest poetą, wierzy w twórczą moc słowa, porównuje się do Boga, stwórca świata – Bóg i twórca słowa – Konrad , poeta. Czuje wielką moc, zamierza wymóc na Bogu zmianę sytuacji swojej ojczyzny, tam zostało jego serce. Pragnie zrozumieć, jakie siły rządzą ludźmi, aby zyskać władzę nad ich duszami i stworzyć szczęśliwy naród. Czuje, taką moc, porównuje to działanie do tworzenia pieśni ,, Ja bym mój naród, jak pieśń żywą stworzył ‘’. W przeciwieństwie do Boga jest przekonany, że będzie lepiej tworzył niż Bóg, ponieważ w jego czyny wpisana jest miłość, ponieważ ,, kocha cały naród’’.
Spodziewa się uzyskać moc od Boga, bowiem „kocha cały naród”. Śpiewa pieśń tworzenia, przekonany, że wykreuje coś potężniejszego niż Bóg, ponieważ wszystkie swoje dzieła.Pragnie otrzymać od Boga moc nad ludźmi, chciałby władać ich duszami. Zwraca się z żądaniem do Boga ,, Daj mi rząd dusz !’’.
Konrad jest zawiedziony milczeniem Stwórcy, utożsamia się z cierpiącą ojczyzną ,, „Ja i ojczyzna to jedno”… „Nazywam się Milijon – bo za miliony Kocham i cierpię katusze”. Konrad pragnie podobnie jak Kordian samotnego cierpienia za naród, za jego wolność i niepodległość. Niestety jest pełen pychy i wiary w swoje możliwości, Bóg mu nie odpowiada. Kordian jest w porównaniu z Konradem pełen pokory.
  Kordian i Konrad są pełni podobieństw, obaj przechodzą metamorfozę, Konrad w Prologu przemienia się z romantycznego kochanka Gustawa w Konrada bojownika o wolność narodów. Z kolei Kordian przechodzi przemianę z poety w patriotę. Są samotnikami gotowymi do poświęcenia się w imię niepodległości ojczyzny, ta idea ich łączy, zdolność do poświęcenia, determinacja w działaniu oraz patriotyzm.