Wskaż w pieśni bezpośrednie zwroty do słuchaczy. Kim jest osoba mówiąca ? Do kogo kieruje swoją wypowiedź ?
Pochodzący z XV w. utwór poetycki Posłuchajcie, bracia miła… jest także próbą uzupełnienia historii zbawienia. Osiem strof o różnej budowie to apostrofy (bezpośrednie zwroty) Matki Boskiej do rozmaitych adresatów. W pierwszych dwóch zwraca się do ludzi, aby wysłuchali jej skarg. Przedstawia słuchaczom swą niedolę, aby potem wypełnić dwie zwrotki rozpaczliwym monologiem, skierowanym do cierpiącego na krzyżu Syna. Autor stosuje tu znany motyw współcierpienia (łac. compassio) – Maryja chciałaby podzielić mękę Syna, ulżyć mu w jakikolwiek sposób:
Synku mity i wybrany,
Rozdziel z matką swoją rany; (…)
Synku, bych cię nisko miała,
Niecoć bych ci wspomagała… itd.
- Apostrofa do Archanioła Gabriela
Kolejna strofa to zwrot do Archanioła Gabriela. Co ciekawe, w zachodnioeuropejskim ujęciu spór Matki Bożej z Gabrielem mógł wyglądać jak oschła, scholastyczna dysputa; w naszym zaś utworze jest w tym miejscu prawdziwa gorycz i rozpacz, podkreślona kontrastem pomiędzy przeszłością (obietnicami archanioła) a ponurą teraźniejszością, weselem a śmiercią.
- Apostrofa do innych matek
Pod koniec monologu Maryja zwraca się do matek. Powinny one modlić się do Boga, aby zaoszczędził im cierpień, jakie stały się jej udziałem. Utwór kończy się przejmującym wyznaniem, w którym w jedno splatają się ból i miłość:
Nie mam ani będę mieć jinego,
Jedno ciebie, Synu, na krzyżu
rozbitego.