Obóz arystokratów:
Mąż – hr. Henryk – poeta, bogaty właściciel ziemski, przywódca obozu arystokratów; „Jako poeta jest egoistą, jako szlachcic jest człowiekiem odważnym, a ponadto, jako poeta, czuje, co to uczucie; (…) jest w dodatku ambitny” (19X111833). Stale poszukujący, utalentowany, sławny, pyszny, zwolennik niezwykłości, podatny na pokusy szatana, „poeta chrześcijański” skazany na potępienie, kochający ojciec, dręczony wyrzutami sumienia mąż, wierny wyznawanym ideałom, za wszelką cenę dążący do wielkości, samotny, indywidualista, samobójca. Według Mickiewicza, „streszcza w sobie wszystkie charaktery wystawione przez poetów obcych i polskich”.
Arcybiskup – dokonujący symbolicznego namaszczenia hr. Henryka na wodza arystokratów, dostojny, jedyny, przed którym klęka Henryk.
Jakub – stary, wierny sługa hr. Henryka, typ starego wiarusa, powtarzającego „Tak mi. Panie Boże, dopomóż!”, nie ulega pokusie rewolucji, ale ginąc z rąk demokratów przeklina Męża za jego upór.
Ojciec Chrzestny-trzyma Orcia do chrztu; asystuje lekarzom badającym stan zdrowia i psychiki chłopca; jest negocjatorem pomiędzy Pankracym a arystokratami i rozczarowuje się wynikiem rokowań (także on zostaje skazany na śmierć).
Książęta, Hrabiowie, Baron, arystokraci i arystokratki – gromadka ostatnich ocalałych możnych, nękana głodem i strachem, niechętna hr. Henrykowi, skłonna do rokowań z rewolucjonistami i do zdrady własnego wodza, straceni mimo wcześniejszych obietnic Pankracego.
Bardzo ciekawa stronka i mega dużo fajnych rzeczy.
Serdecznie gratuluję i pozdrawiam autorów.