Czy człowiek jest skazany na cierpienie ?

Czy człowiek jest skazany na cierpienie ? Napisz wypracowanie na ten temat, odwołując się do tragedii ,, Król Edyp ''.

          Czym jest cierpienie ? Jakim jest stanem i dlaczego jest tak ważne w życiu człowieka ? Towarzyszy nam przez całe życie razem z miłością, szczęściem rodzinnym czy tęsknotą za ukochaną osobą. Cierpienie jest dla człowieka uczuciem nieodłącznym. Kiedy stracimy ukochaną osobę, kogoś z rodziny, kiedy dotknie nas jakieś nieszczęście, pojawia się cierpienie. Człowiek cierpiący płacze, pragnie odizolować się od świata, uciec przed dręczącymi go uczuciami. Czasem zdarza się, że cierpienie jest tak wielkie, że człowiek nie potrafi powstrzymać się od krzyku, płaczu i złorzeczenia Bogu i ludziom. Uzewnętrzniamy w taki sposób dręczące nas uczucia, aby się ich pozbyć i wyrzucić całe zło. Ważne jest również w jaki sposób znosimy swoje cierpienie, czy potrafimy z godnością je przeżyć, czy potrafimy pogodzić się z nim i je przezwyciężyć. Często człowiek jest po prostu bezradny wobec cierpienia, a często jest ono tak wielkie, że przytłacza i nie pozwala godnie żyć.

           Równie często  możemy jedynie patrzeć na cierpienie innych, a nasze słowa pocieszenia nie są w stanie złagodzić bólu i smutku bliźnich.Cierpienie to odczuwanie bólu fizycznego lub moralnego, to męka, męczarnia, której przyczyny mogą być bardzo różne, ale zawsze jest to dla człowieka doświadczenie niezwykle istotne, pozostawiające głęboki ślad. Cierpienie pojawia się w życiu człowieka wraz z grzechami i odtąd jest wpisane w kondycję ludzką.

         Tragedia starożytnego geniusza Sofoklesa Król Edyp przedstawia  nam dramat jednostki, której losem rządzi i kieruje nieodwracalne przeznaczenie. Tytułowy bohater pada ofiarą klątwy, choć dokłada wszelkich starań, by oszukać fatum, czyli to ,, co przepowiedziane, zrządzone przez bogów ''. Cierpienie spotyka nie tylko Edypa, ale również Jokastę, jego małżonkę i matkę króla.Historia przeklętego kazirodczego związku dwójki nieświadomych tego osób odsłania kolejny wymiar cierpienia, mianowicie- niesprawiedliwości.

          Edyp cierpiał, ponieważ  odsłaniająca swe losy przyszłość  w końcu go pokonała, a to czego najbardziej się obawiał i tak dokonało się, spełniło. Zabił swego ojca, ożenił się z matką, miał czworo dzieci i tym samym sprowadził przekleństwo na swój ród i swoje ziemie. Zdecydował odejść na zawsze, niż być ciężarem dla córek i synów, czy też być wstydem dla poddanych.  Tragedia Edypa wynika z niewiedzy, pragnienia poznania prawdy sprowadza na niego nieszczęście, a prawda do której dążył zniszczyła mu życie. Katastrofa dotyczy nie tylko Edypa, który w rozpaczy wydłubuje sobie oczy, bo nie śmie spojrzeć w oczy nikomu ze swoich najbliższych. Również Jokasta popełnia samobójstwo, a na dzieci kazirodczego związku spada szereg nieszczęść i cierpień. Utwór kończy się słowami, które głoszą konieczność cierpienia, niemożność szczęścia i znikomość ludzkiego życia :

,, A więc bacząc na ostatni bytu kres i dolę,

Śmiertelnika tu żadnego zwać szczęśliwym nie należy,

Aż bez cierpień i bez klęski krańców życia nie przebieży ''.