Doktor Richard
- Kolega doktora Rieux.
- Jest jednym z tych, którzy nie chcą uwierzyć w epidemię. Woli się okłamywać niż walczyć przeciwko chorobie. Sam umiera na dżumę
Raoul
- Postawny mężczyzna o bladej twarzy, zaciśniętych ustach i brązowych oczach.
- Nawet w upały nosi garnitur i kapelusz.
- Decyduje się za pieniądze pomóc Rambertowi w ucieczce z Oranu.
Marcel i Louis
-
Bracia, strażnicy przy bramie miasta. Mają pomóc Rambertowi w wydostaniu się z miasta. Mężczyzna mieszka u nich i czeka, aż w dogodnej chwili po niego przyjdą. Dzięki swojemu stanowisku mają żywność, której brakuje w mieście.
Stara Hiszpanka
Matka Marcela i Louisa, dotrzymuje towarzystwa Rambertowi, gdy ten czeka na jej synów. Jest prostą kobietą, lecz posiada swoją filozofię, którą kieruje się w życiu.
Staruszka goszcząca księdza Paneloux
Starsza kobieta, która obraża się na księdza za słowa krytyki na temat przytaczanych przez nią proroctw św. Otylii. Opiekuje się jezuitą, gdy zauważa u niego objawy dżumy. Chce wezwać pogotowie, lecz na prośbę Paneloux nie dzwoni po lekarza. Wyjaśnia, że dba nie o swoje zdrowie, gdyż te powierzyła Bogu, lecz o dobre samopoczucie księdza.
Filip
Syn sędziego Othona. Umiera na dżumę w straszliwych męczarniach. Jego stan jest krytyczny, więc lekarze decydują się na wypróbowanie na nim serum doktora Castela. Chłopiec opiera się chorobie, lecz jest zbyt słaby, by ją zwalczyć. Bardzo cierpi, toteż śmierć przynosi mu ukojenie.
Żona doktora
Od roku choruje, wyjeżdża do uzdrowiska w górach i nie dosięga jej epidemia. Mimo choroby zachowuje pogodę ducha i zapewnia o dobrym samopoczuciu. Ma 30 lat i mimo choroby wygląda młodo dzięki uśmiechowi stale goszczącemu na jej twarzy. Zwodzi męża fałszywymi wiadomościami na temat poprawy zdrowia, gdyż nie chce go martwić. Umiera w osamotnieniu pod koniec powieści.