V
W pociągu siedział Generał Macarthur. Został zaproszony na Wyspę Murzynków przez jednego z dawnych kolegów prawdopodobnie Owena.
VI
Doktor Armstrong prowadził swego morrisa przez równinę Salisbury. Był znanym i sławnym lekarzem, prowadził gabinet lekarski na Harley Street. Jego klientkami były głównie zamożne i znudzone kobiety, którym często wymyślał chorobę, aby spełnić ich oczekiwania. Otrzymał list od pana Owena z zaproszeniem na Wyspę Murzynków, do listu było dołączone duże honorarium. Doktor podejrzewał, że został wezwany przez troskliwego męża do chorej żony.
Nagle usłyszał rozdzierający uszy klakson samochodowy, olbrzymi supersportowy dalmain pędził za nim z szybkością osiemdziesięciu mil na godzinę. Doktor Armstrong zjechał na sam skraj drogi.
VII
Tony Marston, który prowadził dalmaina był niezadowolony, że nie może jechać z dużą szybkością w Anglii. Młode kobiety patrzyły na niego z zachwytem — podziwiały jego sześć stóp wzrostu, proporcjonalnie zbudowane ciało, kędzierzawe włosy, opaloną twarz i ciemnoniebieskie oczy. Tony Marston również jechał na Wyspę Murzynków.
VIII
Blore jechał pociągiem osobowym z Plymouth. W przedziale znajdował się poza nim jeszcze jeden pasażer, jakiś stary rybak . W tej chwili spał. Blore pisał w swym notesiku, nazwiska osób, które przyjadą na Wyspę Murzynków : Emily Brent, Vera Claythorne, doktor Armstrong, Anthony Marston, stary sędzia Wargrave, Philip Lombard, emerytowany generał Macarthur oraz służący Rogers z żoną. Poznał Wyspę Murzynków jako mały chłopczyk. Nazwę otrzymała od kształtu przypominającej głowę ludzką o murzyńskich wargach.