.
Rozdział XXII
Gdy Bogusław wyjeżdża do Królewca Sakowicz oświadcza się Anusi. Ta oznajmia mu, że wcześniej wystawia go na próbę trwającą rok, gdyż nie zna go za dobrze. Dziewczyna skrywała przed wszystkimi to, że podkochuje się w Babiniczu. Szczerze liczyła na to, że odbije on zamek i uratuje z niewoli. Sakowicz zgodził się na warunki dziewczyny.
Oleńka bardzo się zmieniła w międzyczasie, bardzo posmutniała i zupełnie nie przypominała dawnej dziewczyny, którą Kmicic poznał. Miecznik uciekł i w liście poinformował Oleńkę, że chce walczyć wraz z kmieciami na Żmudzi. Sakowicz wściekł się kiedy odkrył, że wuj Billewiczówny uciekł. Sakowicz w odpowiedzi na prośby Bogusława wysyła do niego posiłki, w skład których wszedł między innymi Ketling.
Kolejny list od Bogusława mówił o wydarzeniach spod Warszawy, o tym, że nie objęła go amnestia oraz że Ketling został aresztowany. Informuje również o tym, że Babinicz zbliża się do zamku. Sakowicz chciał uciekać do Birż w stronę Kurlandii. Nie dopuściła jednak do tego Anusia, która czekała na Babinicza.
Rozdział XXIII
Za Kmicicem zmierzającym na Litwę podążał jeden ze szwedzkich dowódców – Duglas, Bogusław oraz Hieronim Radziejowski wraz z licznym wojskiem. Pościg został powstrzymany przez Kmicica. Szwed wystawił Bogusława i jego oddział jako przynętę, dzięki której będzie swobodnie mógł schwytać Andrzeja. Jednak jego plany zostały zniweczone przez Jana Kazimierza.
Rozdział XXIV
Kmicicowi udało podstępem przedostać się do Prus elektorskich. Szwedzi wraz z Radziejowskim i Radziwiłłem byli przekonanie, że zawrócił wraz z pozostałymi polskimi oddziałami do Warszawy. Mimo bliskości Taurogów nie udał się do posiadłości Radziwiłła, gdyż w pierwszej kolejności chciał spełnić obowiązek wobec ojczyzny. Rozsławił odważnymi czynami swoje nazwisko wśród miejscowej ludności. Po otrzymaniu listu od Michała zawrócił by dołączyć do wojsk Gosiewskiego zmierzającego do Warszawy. W czasie spotkania Andrzej dowiaduje się o śmierci Rocha Kowalskiego, który poległ pod Warszawą w czasie ataku na króla szwedzkiego. Wszyscy razem wyruszyli w stronę Prostek, gdzie Radziwiłł szykował się do bitwy.
Rozdział XXV
Kiedy oddziały zbliżyły się do celu Kmicic udał się na zwiady. Po powrocie przyprowadził ze sobą jeńców. Jeden z nich informował, że w Prostkach czynione są intensywne przygotowania do bitwy. Podczas bitwy, do której doszło w niedługim czasie Kmicic zranił Radziwiłła. Ten zaczął błagać go o litość i powiedział, że jeśli daruje mu życie przekaże list do Sakowicza z rozkazem uwolnienia Aleksandry – tak też się stało. Bogusław został przekazany Tatarom. Za Bogusława wstawił się jego brat Michał. W zamian za Radziwiłła Tatarzy dostali Gnoińskiego z pułki Michała Radziwiłła oraz tysiąc talarów okupu. Wołodyjowski był bardzo niepocieszony z powodu tego, że Andrzej darował życie zdrajcy. Po wszystkim Andrzej wraz z tatarskimi oddziałami udali się w dalszą drogę.
Rozdział XXVI
W międzyczasie Oleńka wraz z Anusią oraz Braunem uciekają z posiadłości Radziwiłła. Do uciekinierów dołączył Billewicz. Wszyscy udali się do Wołmonotowicz, które Kmicic odbudował. Anusia napisała dwa listy do Babinicza, które mieli mu dostarczyć Braun lub Jurek Billewicz. Myślała, że choć jednemu z nich uda się dotrzeć do adresata listów. Jednakże los chciał inaczej – obaj zginęli z rąk wroga.