Rozdział XIII
Próba odbicia Krakowskiego przedmieścia nie udała się. Do oblężonego miasta ze swoimi oddziałami przybyli Jan Zamoyski i Czarniecki. W miejscu, które zdobył Kmicic ustawiono działa. Andrzej udał się do Ujazdowa a jego miejsce zajął generał Grodzicki. Ketling opowiada Wołodyjowskiemu i jego przyjaciołom o tym jak Bogusław Radziwiłł zakochał się w lubej Kmicica. Mówił o niecnych zamiarach Radziwiłła, które zostały udaremnione przez nagłą chorobę. Do zamku, w którym przetrzymywana była Oleńka przywieziono także Anusię Borzobochatą-Krasieńską. Obie panny planowały uciec z zamku do puszczy białowieskiej.Rozdział XIV
Podczas uroczystej mszy polowej król składa oświadczenie, że postawi nowy kościół jeśli wygra starcie ze Szwedami. Tego samego dnia dochodzi do głównego starcia pomiędzy walczącymi stronami. W bojach wykazał się Zagłoba, któremu udało się odbić pałac Kazanowskich. Jednak wywołał on dużo śmiechu po tym jak przez przypadek wszedł do klatki z małpami i został przez nie zaatakowany. Polakom udało odbić się Warszawę ze szwedzkich rąk. Szwedzi podpisali kapitulację i po oddaniu wszystkich zrabowanych skarbów mogli się spokojnie oddalić. Polakom im służącym udzielono amnestii. Jednakże nie objęła ona Bogusława Radziwiłła. Kiedy Szwedzi oddalali się w spokoju Zagłoba podjudzał zebraną szlachtę do okrzyków i ataków na pokonanych wrogów. Po tym zdarzeniu ukrywał się, aż do momentu, gdy król mu wybaczył i wezwał do siebie.