W ostatnim rozdziale detektyw wysiadając z pociągu na dworcu przez przypadek spotyka swoją dawną znajomą Verę Rossakoff, która była podejrzaną w sprawie, którą prowadził wiele lat temu i która niezwykle fascynowała małego Belga. Spotkali się na ruchomych schodach i oboje jechali w przeciwnych kierunkach. Detektyw zdążył jedynie usłyszeć, że może kobietę spotkać w Piekle. Następnego dnia zastanawiał się, gdzie może być owo Piekło i zapytał się o to swojej sekretarki panny Lemon. Ta odpowiedziała, że jeśli tylko zechce zarezerwuje mu stolik i wyjaśniła, że jest to nowy klub nocny prowadzony przez Rosjankę. Kiedy w końcu wieczorem wybrał się do klubu wchodząc do lokalu przeszedł obok wielkiego psa. Było to ogromne zwierze, obok którego leżał kosz z napisem „łapówki dla Cerbera”. Hrabina czekała na niego w progu. Przestawiła mu profesora Liskearda. W tym momencie profesor został porwany do tańca przez młodą kobietę – Alice, która się okazała narzeczoną syna hrabiny przebywającego obecnie w Ameryce. Kobieta zajmowała się badaniem zachowań przestępców i tego co było podłożem takiego zachowania. Detektyw zauważył również na Sali Charlesa Stevensa, który był młodym policjantem i najprawdopodobniej kogoś obserwował. Na następny dzień Poirot udał się na rozmowę z nadinspektorem Jappem, który był szczerze zdziwiony tym, że detektyw dowiedział się o prowadzonym śledztwie, które związane było z jednym z kelnerów Paulem Vareso. Podejrzewano również, że w klubie odbywa się handel narkotykami. Były one sprzedawane za duże pieniądze. W końcu policjant poprosił swojego przyjaciela o pomoc. Rozmowę Poirot skwitował stwierdzeniem, że ostatnią pracą mitycznego Herkulesa było pojmanie Cerbera. Po tym czego się dowiedział Belg od razu udał się do hrabiny. Przeprowadził z nią poważną rozmowę. Kobieta powiedziała, że sama prowadzi interes, a to, że do jej lokalu przychodzą drobni przestępcy ma być atrakcją dla pozostałych gości. Powiedziała również, że nie handluje narkotykami. Pod koniec rozmowy pokazała detektywowi co potrafi jej pies – rzuciła mu stek, jednak zwierzę nie ruszyło go dopóki kobieta mu na to nie pozwoliła. Na czwartek policja zaplanowała akcję nalotu na klub, gdyż odkryto drugie wyjście z lokalu – za ruchomym rusztem. Detektyw powiedział Jappowi, że i on musi poczynić odpowiednie przygotowania do akcji, jaka miała być przeprowadzona. Detektyw cały czas obserwował to co się dzieje w Piekle a w szczególności Alice, która jak się okazało szczególną uwagę zwracała na Paula Verasco. Próbowała rozwikłać tajemnicę jego przeszłości i tego dlaczego zszedł na drogę przestępczości. W momencie, gdy Poirot rozmawiał wraz z profesorem i Alice nastąpił nalot policji i tak jak się spodziewano zgasły światła. Na Herkulesa czekał pewien człowiek, który oznajmił, że przy tym co on posiada Cerber będzie potulny i pójdzie za nim wszędzie. Na następny dzień Poirot zatelefonował do Jappa informując, że narkotyków nie znaleziono. Zostały jedynie u profesora Liskerda szmaragdy. Ten był zaskoczony tym faktem. Policjant powiedział, że nie jest pewny czy narkotyki w ogóle się pojawiły. Oczywiście detektyw triumfalnie powiedział, że były i to w tym samym czasie. Niecierpliwy nadinspektor spytał kto w takim razie zabrał narkotyki i gdzie one się teraz znajdują. Herkules powiedział, że to on i odłożył słuchawkę. Kiedy u detektywa pojawiła się hrabina spytał ją dlaczego włożyła profesorowi szmaragdy do kieszeni. Dowiedział się, że miały one trafić do jego kieszeni, lecz kobieta przy zgaszonym świetle się pomyła. Opowiedziała, że ktoś owej nocy chciał wyrwać jej torebkę, a kiedy się to mu nie udało kobieta wyczuła klejnoty w środku. Miała pewność, że podrzucił je Paul Verasco. To właśnie on był prawdziwym właścicielem lokalu. W drugim pokoju mieszkania Poirota był zamknięty pies Cerber i człowiek, który w czwartek był przy klubie wraz z detektywem. Okazało się, że pies trzymał przez cały czas w pysku woreczek zawierający kokainę. Detektyw wiedział, że to nie hrabina była winna temu. Okazało się, że to Alice i Paul Verasco wszystko zaplanowali. Po rozwiązaniu tej sprawy Herkules Poirot triumfalnie oświadczył, że wszystkie jego prace zostały wykonane.