Rozdział XII
Stolicą Wielkiego Królestwa, była Ardżana. Gdy Najeźdźcy podbili Wielkie Królestwo i wtargnęli do jego stolicy – ich przywódca Urgh natychmiast zajął Pałac Królów, mianując go swą stałą siedzibą. Bał się jedank tam mieszkać i jako swoją siedzibę ogłosił Zamek.Tymczasem powoli zaczęła zarastać Dżungla.
Częścia Wielkiego Królestwa była Pustynia – żył tu jedynie samotny Pustelnik, zajmujący się modlitwą – i leczeniem chorych. Zmieniały siękolejne pokolenia królewskich Urghów – Najeźdźców, a Pustelnik trwał.
Potomkowie Urgha, szczególnie Urgha XIII bali się przepopwiedni zawartej w Pieśni Jedynej. Pierwsze zwrotki pieśni nie były groźne przypominały historię Wielkiego Królestwa. Wszystkie niepokoje związane były ze zwrotkami, które zaczynały się od słów: “… za siedem setek, siedem dziesiątek i siedem lat dla krwawych Urghów złowieszczy Czar przyniesie los i nie żelazny sprawi to miecz, nie krew przelana, lecz Wszechpotężna, Drzemiąca Moc, Moc nienazwana, którą obudzi stóp drobnych ślad…”Na Zamku Urgha XIII głowiono się nad nimi niemal od początku panowania tego właśnie władcy. Gdyż to za jego życia upływało siedem setek, siedem dziesiątek i siedem lat – a zatem po prostu 777 lat, liczonych od Dnia Grozy, Dnia Podboju Wielkiego Królestwa. Przepowiednia upływała za trzy lata.
Urgh XII szukał Astrologa, Maga czy Czarownika, który wyjaśniłby mu słowa zawarte w przepowiedni pieśni. Woodou, jego doradca przypomniał mu, że wszyscy o podobnych zdolnościach zostali przecież spaleni na stosie.
Urgh wezwał nauczycieli swego syna. Przybyli czterej rycerze poinformowali go, że ich podopieczny spada z konia, nie używa też ostrogi, bo jego zdaniem rani konia. Nie potrafi też władać mieczem, ponieważ ma wątłą budowę ciała i miecz jest dla niego za ciężki. Syn władcy dobrze strzelał z łuku do nieruchomego celu jednal nie chciał strzelać do psów, ptaków oraz niewolników.Syn Urgha uważał, że Bogowie dają życie i tylko oni mogą je odebrać.Okazało się, że na lekcjach boksy syn władcy pisał wiersze. Urgh był wściekły, ponieważ wiedział, że syn nie pomoże mu walce z przeznaczeniem, a w Pieśni Jedynej była mowa o końcu rządów Najeźdzców oraz ich wygnaniu.