ROZDZIAŁ XVI
Panienka cieszyła się, że opuściła Miasteczko i znalazła się w Lesie. Zrzuciła swoje znoszone ubranie i odsłoniła piękne, złote włosy i piękną twarz. Czarownica zapowiedziała jej, że tylko jeden dzień zostaną w Lesie. Potem powędrują w Wysokie Góry, na spotkanie z Siostrą Czwartą.
W nocy Panienka przesłała Gwiazdom podziękowanie. Potem wyruszyły w drogę na spotkanie z Siostrą Czwartą. Poddani Urgha nie mogli mieszkać w Lesie ani Wysokich Gór. Niewolnicy byli Urghom niezbędni: to oni siali, orali, uprawiali ziemię, żywiąc całe watahy Urghowej armii. To oni pracowali w pocie czoła w licznych kopalniach, przy budowie domów i baraków, warowni i fortec, w warsztatach tkających sukno, robiących buty, szyjących odzież. Tylko wytwarzanie broni Najeźdźcy pozostawili wyłącznie sobie. Dzięki pracy podbitego narodu Wielkie Królestwo, ciągle istniało. Urghowie umieli tylko niszczyć. Wędrowniczki szły dwa dni i dwie noce. Panienkadowiedziała się, że Czarownice żyją 300 lat,a gdy ich ciało umiera szukają zdolnej magicznie uczennicy,którejm mogą przekazać swoją wiedzę i duszę.
Potem spotkały Siostrę Czwartą, stało się to w szesnaste urodziny Panienki. Stała się od tej chwili Dziewczyną.Dowiedziała się, że pozna swoje imię jak zasłuży.
Rozdział XVII
Trzecia Siostra pożegnała się z Panienką, która razem z Czwartą Siostrą wyruszyła w drogę i po chwili znalazły się w ruinach Wielkiej Świątyni. W tym Świętym Miejscu znajdowal się Święty Kamień, na którym stawali zawsze kolejni synowie królów, aby Kamień mógł zdecydować, który z nich powinien być następnym władcą. Urgh chciał zniszczyć to miejsce, jednak Matka Natura nie pozwoliła, aby jego żołnierze dotarli do świętego miejsca. Natura specjalnie wraz z Prastarymi Mocami wywołała trzęsienie ziemi, by ukryć na zawsze Wielką Świątynię i Święty Kamień przed Najeźdźcami. W czasie trzęsienia ziemi została zniszczona świątynia, ale też od tej chwili Najeźdźcy bali się tego miejsca.
Zadaniem Czwartej Czarownica było pokazanie Dziewczynce calego Wielkiego Królestwa, dlatego podążały do do Ardżany, dawnej stolicy Wielkiego Królestwa.
Ajok był synem Urgha XIII. Był wątłej budowy ciała i nie przypominał wyglądem swojego walczengo ojca.
Opiekę nad chłopcem po śmierci matki przejęło czterech groźnych i brutalnych nauczycieli : nauczyciel od walki na miecze, nauczyciel od walki na pięści, nauczyciel jazdy konnej i strzelania z łuku. Chłopiec nie byłdobrym uczniem, z konia spadał, miecza nie mógł unieść. nie potrafił napiąć cięciwy łuku, bał się też walczyć na pięści. Ajok pisał wiersze, gdy jednak chciał jeden o matce i dzikiej róży przeczytać ojcu, ten wpadł we wściekłość. Chłopiec nie był podobny do ojca, matka nauczyła go miłości do ptaków, zwierząt i roślin, a nawet owadów. Takie zachowaie syna bardzo niepokoiło Urgha, ktory pragnął wychować syna na okrutnego rycerza. Urgh XIII zamiast pojąć za żonę jedną z plemiennych księżniczek swego rodu – co tradycyjnie czynili jego ojcowie i pradziadowie – ożenił się z niewolnicą. Uczynił swą małżonką mieszkankę Wielkiego Królestwa , którą pewnego dnia ujrzał w pobliżu swego Zamku. Mówiono, że żona Urhga i matka Ajoka zmarła z tęsknoty.
Ajok nudził się w Zamku, wiedział też, że zawiódł ojca i różni się od innych rycerzy, dlatego jako osiemnastoletni chłopec dużo czasu spędzał w kuchni. Pracujące tam niewolnie przypominały mu matką, poza tym polubiły chłopca. Ajok wiedział, że doszło do sprzysiężenia rycerskich rodów, które zamierzają obwołać następcą Urgha XIII kuzyna Ajoka – Warghra.
Spędzając dużo czasu w kuchni Ajok usłyszał też słowa Pieśi Jedynej, które spisywał codziennie. Ze spisanych słów stworzył Księgę Pieśni.