Król – żebrak
Zalotnicy wiedzieli już o powrocie Telemacha. Po jego wyjeździe wysłali okręt z załogą, która czekała na jego powrót, aby go zgładzić. Telemach jednak opłynął wyspę z drugiej strony i niezauważony dostał się do zagrody Eumajosa. Zalotnicy zamierzali go zabić , podzielić się majątkiem, a Penelopę zostawić w zamku z wybranym mężem spośród jednego z nich. Gdy Telemach powrócił do zamku, oznajmił zalotnikom, że Menelaos jest przekonany o powrocie Odysa. Zgodnie z wcześniej ustalonym planem, nie zdradził, że Odyseusz jest już w Itace. W tym czasie Odys pod postacią żebraka udał się do miasta w towarzystwie Eumajosa. Tam zobaczył umierającego swojego psa – Argosa. Udali się do zamku, Eumajos wszedł pierwszy, Odys – żebrak stanął na progu domu. Antinoos najbutniejszy z zalotników wypędził Odysa.
Zalotnicy bawili się i cały czas naśmiewali z żebraka – Odysa. Gdy wszyscy wyszli z sali biesiadnej Odys pomógł Telemachowi wynieść broń rozwieszoną na ścianach sali. Penelopa postanowiła porozmawiać z żebrakiem, który mógłby stać się cennym źródłem informacji o mężu. Odyseusz, gdy zobaczył żonę był bardzo wzruszony, wydawała mu się tak samo piękno, jak dwadzieścia lat temu.
Penelopa nie rozpoznała w żebraku męża. Podzieliła się jednak z nim swoim postanowieniem, aby skończyć z haniebnym najazdem zalotników. Następnego dnia miał rozegrać się turniej, zdecydowała, że wybierze na męża tego, kto będzie potrafił napiąć łuk z taką siłą, aby strzała przeszła przez ucha dwunastu toporów wbitych w ziemię. Miała zamiar opuścić siedzibę Odyseusza, ponieważ za bardzo przypominała jej ukochanego męża. Żebrak – Odys był zadowolony z planów Penelopy, postanowił je wykorzystać.