.
Rozdział VI
Wołodyjowski poinformował o ostrzeżeniach otrzymanych w liście. Szlachta zaczęła gromadzić się pod białym stokiem. Na regimentarza został wybrany Zagłoba, wydał rozkazy o skonfiskowaniu majątków szlacheckich, zwołaniu wśród szlachty pospolitego ruszenia oraz parę innych. W kolejnych dniach przygotowywano obozowisko do bitwy
Rozdział VII
Radziwiłł spotkał się z posiłkami przysłanymi ze Szwecji. Cały czas przynoszono mu pomyślne wieści, jednakże zastanawiał się nad tym czy król szwedzki dotrzyma obietnicy i odda mu we władanie Litwę bądź Białą Ruś. Janusz spotkał się ze swoim bratem Bogusławem, który opowiedział mu o zajściu z Kmicicem oraz przekazał list od Andrzeja odebrany przypadkowo posłańcowi. Radziwiłł wiedział już na czym stoi, jednakże miał nadzieję, że dopóki jest u niego Oleńka Kmicic nie zdecyduje się na użycie dowodów przeciw niemu. Wysłał do niego posłańca z listem mówiącym o tym, że jeśli odda mu dowody zdrady dostanie Billewiczównę.
Rozdział VIII
Bogusław podczas uczty próbował się przypodobać Oleńce. Zaczął opowiadać kłamstwa na temat Kmicica, w które panna uwierzyła. W międzyczasie Janusz postanowił uderzyć w znajdujące się na Podlasiu oddziały Sapiehy.
Rozdział IX
Kmicic nie chcąc korzystać z glejtów, zmienił nazwisko i swój stan. Spowodowane to było również tym, że podejrzewał, iż Radziwiłł wie już o jego zdradzie. W jednej z karczm spotkał szlachtę, która sprzyjała Szwedom i drwiła z polskiego króla. W Pułtusku wezwany przez komendanta szwedzkiego powiedział, że jedzie odebrać pieniądze za konie. W mieście odbywały się uroczystości związane ze zdobyciem Krakowa. Widział jak został zbezczeszczony jeden z kościołów.
Rozdział X
W Warszawie szlachta poparła Szwedów. Jedynie mieszczanie jeszcze stawiali jakikolwiek opór. Widząc tą sytuację Kmicic opuścił Warszawę. Wraz z Kiemliczami pomógł staroście Łuszczewskiemu. Córka starosty Oleńka przeczytała proroctwo św. Brygidy. Dziewczyna dała mu pieniądz – czerwony złoty, który Kmicic miał ofiarować w jej imieniu na mszę.
Rozdział XI
To co powiedziała Kmicicowi córka starosty bardzo zapadło mu w pamięć. Jednocześnie Szwedzi opanowywali coraz więcej terenów państwa. Kmicic udał się w kierunku Częstochowy. Przed miastem Kmicic spotkał oddziały szwedzkie. Dowiedział się o planach ataku na klasztor. Kiedy przybył na Jasną Górę modlił się o przywrócenie wiary w zwycięstwo jego króla.
Rozdział XII
Kmicic pod przybranym nazwiskiem uczestniczył w nabożeństwie w kościele. Po mszy poinformował zakonników o nadciągającym niebezpieczeństwie. Jednakże ci zarzucili mu kłamstwo i chęć zysku. Dopiero po tym jak pokazał, że posiada dużo kosztowności uwierzyli w jego słowa. Kmicic odbył spowiedź, po której na nowo wstąpiła w niego wola walki. Postanowił jednocześnie zmyć z siebie swoje winy.