Młoda panna bardzo ceniła szczerość, jako narzeczona Andrzeja Kmicica wymaga od niego też honorowego zachowania. Wyniosłość dziewczyny oraz jej szczerość w ocenie zachowania Kmicica doprowadza, że początkowo jest zirytowany postępowaniem narzeczonej, ale później zaczyna bardzo liczyć się z jej zdaniem. A jej postawa budzi też większą miłość. Aleksandra Billewiczówna była patriotką, wynikało to z wychowania. Dorastała w rodzinie konserwatywnej, gdzie ceniono takie wartości jak : odwaga, męstwo, honor, poświęcenie dla ojczyzny. Tylko taką osobę mogłaby obdarzyć miłością, nie potrafiła jednak zaakceptować postawy narzeczonego, który został wierny zdrajcy Polski – Radziwiłłowi. Zerwała zaręczyny.
Młoda dziewczyna miała też zdolności organizacyjne oraz charakteryzowała się niepospolitą odwagą. Umiała znaleźć rozwiązanie w każdych niekorzystnych okolicznościach. Zorganizowała ucieczkę z zamku w Taurogach, jako wyjście z trudnej sytuacji. Nie skorzystała też z pomocy Kmicica, który oferował jej pomoc, gdy zamierzał zabrać ją do Kiejdan, jej honor nie pozwalał jej skorzystać z pomocy zdrajcy.
Aleksandra Billewiczówna była bardzo pobożna, wiele czasu spędzała modląc się, prosiła Boga o wsparcie dla Kmicia, którego obdarzyła wielką miłością. Główna bohaterka ,, Potopu ‘’ to usobienie kobiety idealnej, pięknej, dumnej, ale też patriotki. Obdarzyła miłością Kmicia, ale zdolna była do wyrzeczenia się tego uczucia, gdy okazał się zdrajcą ojczyzny. Potrafiła też przyznać się do błędu, gdy okazało się, że Kmicic jako Babinicz wsławił się w walce o wolność ojczyzny. Znane są jej słowa ,, Jędruś ran Twoich nie godnam całować ! ‘’.