Rozdział XXI
W pułapce znalazł pajaca gospodarz i zabrał do swej chaty. Tam Pinokio został przywiązany do budy, aby pilnował podwórka.
Rozdział XXII
W nocy pod dom podeszły cztery kuny. Zaproponowały pajacowi układ.Wcześniej taki sam zawarły z psem. Umowa przewidywała, że on pozwoli kunom kraść raz w tygodniu, za to one podzielą się z nim tym, co zdobędą. Pinokio pozornie zgodził się na tę propozycję, jednak gdy kuny weszły do kurnika, zamknął je i zaalarmował gospodarza. Ten, uszczęśliwiony schwytaniem złodziei, uwolnił Pinokia.
Rozdział XXIII
Gdy pajac w końcu wrócił do miejsca, gdzie mieszkała Wróżka, nikogo tam nie zastał. Tablica stojąca na miejscu domu informowała, że Dzieweczka umarła z żalu za Pinokiem. Pajacyka ogarnął wielki żal i rozpłakał się. Wtedy zjawił się Gołąb, który kilka dni wcześniej zaniósł Dżeppetta na brzeg morza, gdyż ten chciał oceanem szukać swego zaginionego syna. Ptak zaproponował, że zawiezie również Pinokia.
Po długim locie przybyli na miejsce, ale tatusia tam nie było. Wtedy Pinokio : zobaczył na morzu łódkę, a w niej Dżeppetta. W pewnym momencie fale przewróciły stateczek, więc pajac, nie myśląc długo, skoczył na pomoc. We wzburzonym morzu nie odnalazł jednak ojca.
Rozdział XXIV
Po całej nocy spędzonej na morzu rankiem Pinokio dotarł do brzegu. Delfin poinformował go, że to Wyspa Pracowitych Pszczół, a w jej pobliżu grasuje groźny rekin. W głębi wyspy było miasteczko, do którego pajac dotarł bardzo głodny. Ze wstydu nie chciał żebrać. Jednak gdy głód dokuczał mu coraz bardziej, poprosił węglarza o jałmużnę. Ten, w zamian za ofiarowane pieniądze, oczekiwał pomocy przy ciągnięciu wózka. Pinokio, obrażony propozycją, nie zgodził się. W końcu zdecydował się pomóc kobiecie nieść konewki z wodą, aby dostać jedzenie. Kobietą okazała się dobra Wróżka.