Na podstawie fragmentów Pana Tadeusza wyjaśnij genezę utworu.
Adam Mickiewicz zaczął pisac epopeję Pan Tadeusz we Francji.Pracował nad poematem w latach 1832- 1834 w Paryżu.
W 1834 roku w Paryzu epopeja Pan Tadeusz została wydana, jednak Epiolog dołączono dopiero po śmierci poety w wydaniu z 1860 roku.
Na początku utwór miał charakter sielanki opisującej historię miłości Tadeusza i Zosi na tle rodzinych waśni. W toku pisania wiejska sielanka zmieniła się w epopeję opisującą ważne wydarzenia z życia narodu polskiego. Nawiązuje do upadku powstania listopadowego czy opisuje działania narodowyzwoleńcze związane z kampanią Napoleona Bonaparte.
Pan Tadeusz miał być utworem przynoszącym ukojenie dla zrozpaczonych i skłóconych Polaków cierpiacych z powodu niewoli ojczyzny w kraju i na emigracji.
Sytuacja polityczna w Europie nie pozwalała na marzenia o odzyskaniu niepodległości :
,, Jedyne szczęście, kto w szarej godzinie
Z kilku przyjaciół usiadł przy kominie,
Drzwi od Europy zamykał hałasów,
Wyrwał się z myślą ku szczęśliwym czasom
I dumał, myślił o swojej krainie…''
Adam Mickiewicz zmuszony do pobytu na emigracji tęsknił za ojczyzną. Ten fakt przyczynił się do powstania Pana Tadeusza, dla poety stał się powrottem do kraju lat dziecinnych.
W Epilogi poeta wyraził opinię, że Rzeczypospolita powinna odrodzić się w dawnych, piastowskich granicach i znów stać się potegą.
Pisał, że kraina lat dzieciństwa może być tak czysta jak pierwsza miłość , a poznani wówczas przyjaciele to najlepsi towarzysze i sprzymierzeńcy.
,, Dziś dla nas, w świecie nieproszonych gości,
W całej przeszłości i całej przyszłości
Jedna już tylko jest kraina taka,
W której jest trochę szczęścia dla Polaka:
Kraj lat dziecinnych!,,
Przedstawiając świetność, piękno i dostatek majątku w Soplicowie jako małej ojczyzny, zamierzał podtrzymać na duchu emigrantów i pokazać, że Polska ma szansę odrodzić się i ponownie zaistnieć na mapie świata.