Uwiedziona młoda dziewczyna – na ogół skrzywdzona przez bogatszego lub starszego od siebie, często niewinna sługa – to bohaterka wielu utworów literackich. Wy poznaliście Krysię z ballady Mickiewicza Rybka, uwiedzioną przez pana ze dworu dziewczynę, która zaszła z nim w ciążę i popełniła samobójstwo; przyjęta do grona świtezianek przychodziła jednak codziennie na brzeg karmić przynoszone przez sługę dziecię. Z postacią uwiedzionej dziewczyny spotkacie się też, czytając wiele licealnych lektur, np. Moralność pani Dulskiej, Granicę, Wierną rzekę.
Towarzyszka życia – gospodarna żona – skrzętną, godną szacunku i miłości życiową partnerkę wychwalają twórcy renesansowi: Mikołaj Rej i Jan Kochanowski. Rej pisze, że można od żony doświadczyć wiele troski i miłości, jeśli się jej okaże taki sam szacunek i uczucie. Kochanowski wychwala zalety gospodyni chociażby w Pieśni świętojańskiej o sobótce. Ucieleśnieniem cech wiernej żony, odrzucającej tabuny zalotników jest bohaterka Odysei, żona Odyseusza, czekająca na powrót męża z wojny trojańskiej Penelopa.