Rozdział XV
Na szóstej planecie mieszkał Geograf, który wiedział, gdzie znajdują się morza, rzeki, miasta, góry i pustynie. Nie potrafił odpowiedzieć na pytanie, czy na jego planecie znajdują się góry i oceany. Stwierdził, że to zadanie badaczy, Geograf zapisuje spostrzeżenia badaczy i jest zbyt ważny, aby mógł opuścic bioro. Poprosił, aby Mały Książe opisał swoja planetę. Zaznaczył, że na poczatku spisuje się nowe informacje ołówkiem, a potem po sprawdzeniu przepisuje piórem. Gdy Mały Książe wspomniał, że na jego planecie rośnie róża, Geograf nie był zainteresowany, ponieważ kwiaty są efemeryczne, czyli ,, zagrożone blisim unicestwieniem ''. Mały Książe poczuł żal, że zostawił różę bezbronną tylko z czterema kolcami do obrony. Pod koniec wizyty Geograf doradził gościowi, aby odwiedził Planetę Ziemię. ponieważ miała dobrą sławę.
Rozdział XVI
Siódmą planetą była Ziemia. Ziemia Liczy sobie stu jedenastu królów (nie pomijając oczywiści królów murzyńskich), siedem tysięcy geografów, dziewięćset tysięcy bankierów, siedem i pół miliona pijaków, trzysta jedenaście milionów próżnych – około dwóch miliardów dorosłych. Jak duża to planeta może świadczyć fakt, że przed wynalezieniem elektryczności trzeba było zatrudniać na wszystkich sześciu kontynentach wieleu latarników, złożoną z czterystu sześćdziesięciu dwóch tysięcy pięciuset jedenastu osób.
Rozdział XVII
Po przybyciu na planetę Mały Ksiażę spotkał żmiję. Wyjaśnił, że przybył na Ziemię, ponieważ ma kłopoty z różą. Dodał, że czuje się samotny bez ludzi. Żmija stwierdziła, że wśród ludzi też można być samotnym. Mały Książę zarzucił żmii, że nie jest potężna, odpowiedziała, że kogo dotknie, odsyła tam, skąd przybył.Zasugerowała, że może pomóc Małemu Księciu wrócic ne jego planetę.
Rozdział XVIII
Mały Książę wędrował pustynią i spotkał marny kwiat o trzech płatkach. Mały Książę zapytał o ludzi. Kwiat widział tylko przemarsz karawany.Myślał, że jest tylko sześciu czy siedmiu ludzi. Nie wiadomo, gdzie ich szukać, bo pojawiają się i znikają. Dzieje się tak, bo nie mają korzeni.
Rozdział XIX
Mały Książę wspiął się na wysoka górę. Gdy powiedział, odpowiedziało mu echo. Gdy zaproponował, aby zostało jego przyjacielem, bo czuł się samotny echo tylko powtórzyło jego słowa. Wtedy zatęsknił za różą, która zawsze odzywała się pierwsza.
Mały Książę dotarl do różanego ogrodu i zobaczył tam pięć tysiący róż. Był nieszczęśliwy, poczuł się oszukany przez różę, która zapewniała, że jest jedyna na świecie. Mały Książę zapłakał, wcześniej, gdy myślał, że ma wyjątkowy kwiat, jedyny na świecie czuł się bogaty. Zrouzmiał, że nie jest wielkim księciem.