Rozdział 13
WIELKIE CZARY Z ZAMIERZCHŁYCH CZASÓW
Czarownica, karzeł i Edmund zatrzymali się w wąwozie. Wtedy pojawił się wilk i poinformował o śmierci swojego kapitana – Maugrima. Czarownica postanowiła walczyć z Aslanem i Synem Adama i Córkami Ewy, dlatego kazała wezwać olbrzymy , wilkołaki, duchy tych drzew, ghule i upiory, ogry i minotaury, srożyce, wiedźmy, widma i lud spod muchomorów. Potem karzeł przywiązał Edmunda do pnia drzewa, a Czarownica przygotowała nóż, aby go zabić. Ale w ostatniej chwili Edmund poczuł, że ktoś mu pomaga, jednak zemdlał z wyczerpania i strachu. Były to centaury, jednorożce, jelenie i ptaki wysłane przez Aslana ,zabrali oni Edmunda do Piotra. W tym czasie Czarownica zamieniła się w głaz, a karła w pniak, dzięki temu uniknęli śmierci. Następnego dnia Aslan przeprowadził rozmowę z Edmundem, a on przeprosił swoje rodzeństwo. Później pojawił się poseł wroga – karzeł i w mieniu Czarownicy poprosił o rozmowę z Aslanem, zgodził się, ale pod warunkiem , że zostawi czarodziejską różdżkę po drzewem. Dwa leopardy poszły sprawdzić, czy spełniła ten warunek.
Czarownica przypomniała Aslanowi o Wielkich Czarach i o wyrytych na krzemiennych głazach Tajemnego Wzgórza, powiedziała, co jest napisane na berle Władcy-Zza-Morza. Było tam spisane Prawo, które Władca ustanowił w Narnii na samym początku- każdy zdrajca należał do Czarownicy i że za każdą zdradę miała prawo zabić. A takim zdrajcą był Edmund. Powiedziała też, że Aslan zna Wielkie Czary i wie, że jeśli nie dostanie krwi zdrajcy , jak nakazuje Prawo, to cała Narnia zapadnie się i zniknie w ogniu i wodzie. Uważała, Edmund jest zdrajcą i chciała go zabić.
Aslan poprosił o zwierzęta o opuszczenie wzgórza i zaczął rozmawiać sam na sam z Czarownicą. Po tej rozmowie oświadczył, że zła Królowa zrzeka się roszczeń do krwi Edmunda. Na twarzy Czarownicy malował się okrutny triumf , otrzymała obietnicę od Aslana, z której była bardzo zadowolona, ale nikt z zebranych nie wiedział jaką.