Co Twoim zdaniem łączy fraszki Jana Kochanowskiego i obraz Giuseppe Arcimbolda.
Jan Kochanowski w fraszce ,, Do snu ” podkreśla dwoistość natury człowieka, jedna to fizyczna ciało, druga niematerialna – nieśmiertelna dusza. Cielesność została wyrażona na obrazie artysty Giuseppe Arcimbolda Jesień w oryginalny sposób, poszczególne części ciała przyjmują postać atrybutów jesieni, plonów natury. Obecność natury w życiu człowieka jest w okresie bardzo ważna. Tylko życie zgodne z rytmem natury daje człowiekowi spokój i szczęście. Takie podejście nawiązuje do filozofii stoików, ale też zawarte jest w cyklu Pieśni Kochanowskiwgo. Mężczyzna przedstawiony na obrazie Giuseppe Arcimbolda jest dojrzałym mężczyzną. We fraszce Do gór i lasów Kochanowski jest też dojrzałym poetą. Wspomina kolejne etapy swojego życia zawodowego, które tworzą biografię typową dla renesansowych humanistów, był miedzy innymi uczniem rycerzem, księdzem. Bogactwo przeżyć przypomina bogactwo owoców i warzyw na obrazie Arcimbolda.
Kochanowski podkreśla, jak wiele w życiu przeżył, opisuje swoje podróże.
,,Jażem przez morze głębokie żeglował,
Jażem Francuzy, ja Niemce, ja Włochy,
Jażem nawiedził Sybilline lochy.”
Wydaje się, że zmiana i przemijanie wpisane jest w życie poety. Podobnie jak następujące po sobie pory roku przemijają.
Obraz Arcimbolda jest alegorią jesieni. Jesień charakteryzuje się torsem z beczkowych deszczułek, w których zazwyczaj przygotowuje się kapustę, widać też październikowym przymrozkiem ścięte winogrona. Z nich została uformowana fryzura wyróżniająca się puklami jasnej i czerwonej winorośli liści, pędów, owoców. Winogrona opadają na grzybowe uszy, a w bakach krzaczastych i rozwianej brodzie można dostrzec zioła suszone. Uszy zdobi kolczyk figowy, makaronowe usta są lekko uchylone prawdopodobnie , czy maja oznaczać śmiech ? Na głowie kapelusz jesieni dyniowy przypomina ciepłe i słoneczne dni jesienne. Obraz budzi sprzeczne uczucia – zdziwienia, zachwytu, ale też strachu. Należy zadać sobie pytanie, czy zachwycać się tą alegorią pory roku – jesieni, czy uciekać przed dziwnym jesiennym stworem ?
Jesienna głowa otoczona jest przez róże ostatnie, kwiaty przekwitłe, liście pożółkłe i pociemniałe. Widać też głogu owocujące gałązki, która może przypominać rozgrzewające jesienne nalewki czy wieńce plecione z głogu.
Wydaje się, że postać Jesieni przypomina o przemijaniu życia, podobnie jak pory roku następują po sobie, natura rodzi swoje owoce. Nie są one nieśmiertelne, szybko ich czas przemija. Życie człowiek też przemija i zmienia się, podkreśla to Kochanowski w fraszce Do gór i lasów. Proteus , bóstwo morskie mające możliwość przybierania różnych postaci symbolizuje aktywną postawę poety Kochanowskiego wobec swojego losu, może go zmieniać i tworzyć. Swoim bogatym życiem udowodnił, że jest kreatywny, takie bogactwo wyobraźni widać też w dziele Arcimbolda. Alegoria jesieni zachwyca swoją różnorodnością atrybutów natury z których można tworzyć dowolne kształty, podobnie jak każdy człowiek może tworzyć swoje bogate życie. Z takiego przywileju z pewnością skorzystał Kochanowski.