A. KANGURY
Rodzina zwierząt workowatych skaczących obejmuje szereg podrodzin.
Pierwsza z nich stanowi przejście od torbaczy łażących po drzewach do skaczących. Reprezentantami jej są: najlepiej znany
- kangur piżmowy o długości do czterdziestu paru centymetrów, żyjący w Queenslandzie,
- szczur kangurowy, zasiedziały w Nowej Południowej Walii, Wiktorii, Australii Południowej i Tasmanii
- oraz szczur oposumowaty spotykany na całym naszym, kontynencie z wyjątkiem jego części północnej.
Podrodzina kangurów właściwych liczy wiele gatunków dość różniących się pod względem wielkości. Obok olbrzymów świata torbaczy spotkasz gatunki zaledwie wielkości królika. Ojczyzną kangurów jest Australia i sąsiednie wyspy, a ulubionym ich środowiskiem – obszerne stepy trawiaste. Niektóre gatunki żyją w lasach obfitujących w duże polany, inne na krzaczastych równinach, a jeszcze inne w największych gąszczach leśnych. Są też gatunki skalne, a nawet gnieżdżące się na drzewach.
Gatunkiem najbliższym szczurom kangurowym jest :
- kangur pręgowany
- i spokrewniony z nim kangur zającowaty.
W grupie kangurów skalnych mamy:
- kangura żółtonogiego
- i południowoaustralijskiego kangura skalnego.
Z kolei kangury drzewne różnią się od swej podrodziny tak sposobem poruszania się, jak i trybem życia.
Kangury naziemne są najbardziej znaną grupą całej podrodziny. Żyją głównie w Australii, a tylko mniejsze gatunki spotykamy we wschodniej części Nowej Gwinei i na sąsiednich wyspach. Do kangurów naziemnych zaliczamy:
- kangura olbrzymiego czerwonego,
- kangura olbrzymiego szarego,
- kangura czarnogłowego,
- kangura wesołego
- i kangura Benneta – ten gatunek jest szczególnie poszukiwany przez myśliwych ze względu na cenne futro.