Charakterystyka Aurelii Jedwabińskiej
Główną bohaterką powieści Małgorzaty Musierowicz ,, Opium w rosole ” jest Aurelia Jedwabińska, sześcioletnia córka Ewy i Eugeniusza Jedwabińskich. Dziewczynka była drobna i chuda, nóżki miała jak zapałki, ,,buzię brzydką – wyrazistą i komiczną, z oczkami jak czarne wiśnie i plackowatymi rumieńcami w kolorze malin”.
Dziewczynką opiekowała się pani Lisiecka, której pani Jedwabińska płaciła za przygotowywanie obiadów oraz zajmowanie się Aurelią. Aurelia nie lubiła jeść obiadów u pani Lisieckiej, ponieważ uważała, że u niej w domu ,, wszystko było suche jak drewno i równie niesmaczne ’’. Dziewczynka czuła, że nie jest akceptowana i lubiana przez swoją opiekunkę.
Nie czuła też miłości swoich rodziców, czuła się przez nich niekochana i odrzucona. Nie spędzali z nią czasu, byli zajęciem karierą zawodową. Dziewczynka opowiadając o swoich rodzicach mówiła, że kłócą się, chociaż kiedyś łączyło ich uczucie.
Czując się obco w swoim domu, często bała się, jedynym jej przyjacielem był Piesek, którego mama dziewczynki uważała za zbędną i brzydka zabawkę. Dla Aurelii ta pluszowa zabawka był jedynym przyjacielem, przy którym czuła się bezpieczna. Dziewczynka nie była rozumiana przez matką, która nie potrafiła obdarzyć miłością córki oraz zapewnić jej poczucie bezpieczeństwa. Matka Aurelii traktuje swoją córkę jako zamknięte, smutne i trudne dziecko. Swoim oziębłym zachowaniem sprawia, że dziewczynka ucieka z domu i zamierza zamieszkać z Kreską. Niekochana Aurelia szukała miłości wpraszając się na obiadki do państwa Lewandowskich, Borejków czy braci Ogorzałków. Dziewczynka przedstawiała się jako Genowefa Bombke lub Genowefa Lompke , bo nie chciała być córką Lewandowskich. Najlepszą przyjaciółką dziewczynki stała się Kreska, którą Aurelia obdarzyła miłością oraz zaufaniem.
Dziewczynka stała się pogodna, wesoła i otwarta wśród swoich nowych przyjaciół. Bardzo szybko zawierała nowe znajomości, była odważna i samodzielna oraz starała się pomagać innym. Nowi znajomi bardzo polubili odwiedziny dziewczynki, chociaż czasami swoich zachowaniem wywoływała konflikty, ale też przyczyniła się do przyjęcia oświadczyn Sławka przez Idę. Aurelia bardzo lubiła przygotowywać posiłki dla swoich nowych przyjaciół, miedzy innym gotowała zupę ziemniaczaną ,, Florida ” u braci Ogorzałków.
Dziewczynka nosiła modne ubrania : drogi kożuszek, czerwony berecik z prawdziwego mohairu, puszysty szalik oraz eleganckie skórzane botki zagraniczne na grubej plastykowej podeszwie. Pani Lewandowska dziwiła się, że rodzice tak stroją dziecko.
Uważam, że Aurelia to ciekawa osoba, wrażliwa i dobra, która pragnęła być kochana i akceptowana.