Mendel Gdański – 67- letni Żyd urodozny w Warszawie. Wychował się w biednej, żydowskiej rodzinie. Rodzice nadali mu imię Mendel, ponieważ był pietnastym dzieckiem ( mendel to 15 sztuk), nazwisko Gdański świadczy o jego polskim pochodzeniu. Mendel prowadził zakład introligatorski. Był opanowanym, spokojnym i pracowitym człowiekiem. W każdy piątek odprawiał szabas, co świadczy o jego pobożności oraz przywiązaniu do religii. Wychowywał też wnuka Kubusia. Jego żona Resia zmarła, a synowi wyjechali w poszukiwaniu pracy.
Jakub – 10 – letni wnuk Mendla, uczeń gimnazjum. Syn najmłodsze zmarłej córki Mendla- Liji. Szczupły, chorowity i przemęczony lekcjami.
Zegarmistrz – Polak, antysemita. Ocenia ludzi ze względu na narodowość, a nie postępowanie. Nie widzi nic złego w prześladowaniu Żydów. Reprezentuje stereotypy myślowe na tema Żydów, bezmyślnie popiera te poglądy.
Student – sąsiad Mendla. Gdy dowiaduje się o atakach na Żydów radzi Mendlowi, aby ratował się ucieczką razem z Kubuisem. W chwili ataku na Żyda broni go, osłaniając własnym ciałem.
Sąsiadki Mendla – dobrze znają Mendla, darzą go szacunkiem. Z chęcia udzielają mu pomocy. Gdy Żyd staje w oknie płaczą ze współćzucia i żaku.
Tłum – grupa ludzi ogarniętych nienawiścią do innych narodowości.