Rozdział 14
TRIUMF CZAROWNICY
Aslan zarządził, aby rozbić obóz w przy Brodzie Beruny. W czasie wędrówki na miejsce obozu Aslan nakreślił Piotrowi dwa plany bitwy: jeden, gdyby przyszło im walczyć w lesie, drugi, gdyby doszło do oblężenia zamku. Piotr był zaniepokojony takimi szczegółowymi wskazówkami, okazało się, że Aslana miało nie być w czasie bitwy. Po rozbiciu obozu w czasie wieczornego posiłku panowała nieprzyjemna cisza. Łucja i Zuzanna były tak zaniepokojone, że nie mogły zasnąć i postanowiły zobaczyć się z Aslanem, wtedy zobaczyły, że podąża do lasu. Poszły za nim, gdy je zauważył był bardzo smutny, ale je przestrzegł, że nie mogą za nim iść dalej.
Poszedł sam na wzgórze do Kamiennego Stołu, wokół którego były ogry z wielkimi zębami, wilki i wilkołaki, duchy złych drzew i trujących roślin i wiele innych potworów, wiedźmy i zmory, widma, strachy, ifryty, karły, orki, wampiry i harpie. Zebrali się wszyscy, którzy stali po stronie Czarownicy i których wilk zwołał na jej rozkaz. A pośrodku, przy Kamiennym Stole, stała sama Czarownica. Na rozkaz Czarownicy związano wiedźmy, karły i małpoludy związały Aslana oraz ogoliły mu grzywę i nałożyły kaganiec Aslan nie bronił się. Położyli go na Kamiennym Stole, a Czarownica podniosła nóż do góry, aby nim zabić Aslana. Wspomniała też, że poświęcił się ,aby ocalić życie Edmunda i postąpić zgodnie z zasadami Wielkich Czarów. Łucja i Zuzanna, które ukryły się w lesie widziały, to co wydarzyło się przy Kamiennym Stole, w momencie, gdy Czarownica zabijała Aslana zakryły oczy.